Obligatiebeleid
Zoals verwacht, kondigde de ECB (Europese Centrale Bank) in september een reeks maatregelen aan om de verwachte inflatie op te krikken:
- de depositorente werd verlaagd met -0,10% tot -0,50%,
- de lancering van een nieuwe kwantitatieve versoepeling vanaf 1 november jl. Maandelijks zal voor 20 miljard euro cash gepompt worden in de economie zo lang als men dit nodig acht. Kort na de beëindiging van dit programma kan de ECB vrijwel onmiddellijk haar basisrente opnieuw optrekken,
- het herinvesteren van afgeloste effecten zal blijven doorgaan, ook na het opnieuw verhogen van de basisrente,
- een nieuwe reeks van gerichte herfinancieringen op langere termijn, met aangepaste modaliteiten, om de gunstige condities voor bankleningen te behouden, met looptijden die van twee naar drie jaar worden verlengd,
- een tweeledig vergoedingssysteem waarbij een deel van de bankreserves vrijgesteld is van de negatieve depositorente.
Hoewel de verwachtingen omtrent de lijst met maatregelen hooggespannen waren, lees ‘bazoekastijl’, werd dit overschaduwd door interne meningsverschillen binnen de ECB. Zo stemden gouverneurs, die maar liefst de helft van de Eurozone’s BBP vertegenwoordigen (maar samen niet de helft van de stemmen haalden) tegen de hervatting van de kwantitatieve versoepeling.
Christine Lagarde, die sinds 1 november aan het hoofd staat van de Europese Centrale Bank, zal bijgevolg een eerder verdeelde Centrale Bank erven.
Ook de Amerikaanse Centrale Bank, de Federal Reserve, verlaagde reeds voor de derde keer haar basisrente met -0,25%. Dit wordt door velen als een onnodige beslissing gezien, maar voor de Amerikaanse president Donald Trump mocht de renteknip wat groter zijn. Hoewel de VS mooie economische cijfers kan voorleggen, en dus een renteknip niet nodig lijkt, blijven onzekerheden aanwezig. De handelsoorlog tussen de VS en China zijn hierin dominant, maar daarnaast ook een recessievrees, hoewel we daar bij CapitalatWork niet in meegaan.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat we vandaag niet veel waarde meer zien in obligaties. Zo is in de Eurozone de risicovrije rente negatief. Maar ook Europese ‘investment grade’ bedrijfsobligaties brengen amper een positief rendement in EUR. Daarom hebben we de gemiddelde looptijd van onze obligatieportefeuille in EUR verlaagd naar 3,5.
Met circa 1,75% biedt de risicovrije rente in de VS daarentegen vandaag wel nog waarde. Ook hier betalen ‘investment grade’ bedrijven gemiddeld 60 bp meer, wat een gemiddeld rendement oplevert van circa 2,35%.
Aandelenbeleid
Aandelen is nog steeds de activaklasse waar we waarde terugvinden. Het gemiddelde vrije cashflow rendement van onze aandelenportefeuille bedraagt circa 7,3% voor 2021, wat een substantiële en hoger dan gemiddelde premie biedt ten opzichte van de Duitse 10-jarige risicovrije rente van circa -0,37% en de risicovrije rente van circa 1,75% op 10-jarig Amerikaanse staatspapier. In dit opzicht zijn we het niet eens met de algemene perceptie dat aandelenmarkten, meer specifiek in de VS, overgewaardeerd zijn.
Zoals reeds vermeld bij ons obligatiebeleid zijn er goede redenen aan te halen die dit jaar de rentevoeten hebben doen dalen. De voorbije maand zijn bepaalde bezorgheden evenwel duidelijk afgenomen. De rentevoeten zijn gestopt met dalen en aandelenmarkten wereldwijd zijn fors gestegen. Vooreerst was er goed nieuws op het front van de handelsoorlog, waar de kans nu groot lijkt dat een eerste gedeeltelijke overeenkomst zal worden ondertekend. Daarenboven lijkt een no-deal Brexit van de baan, dankzij een nieuw uitstel van de Brexit-deadline en aankomende verkiezingen. Dit betekent eindelijk wat positief nieuws voor een Europese economie die het duidelijk moeilijk heeft.
Tenslotte is de vrees voor een nakende recessie in de VS eveneens afgenomen na de publicatie van economische data, inclusief een sterker dan verwachte economische groei voor het derde kwartaal en sterke werkgelegenheidscijfers. De consument, die het grootste deel van de Amerikaanse economie uitmaakt, is nog steeds in uitstekende gezondheid: de werkloosheid staat dicht bij zijn laagste punt ooit, lonen zijn aan het stijgen, terwijl het consumentenvertrouwen op een hoog niveau blijft. Bovendien heeft de Amerikaanse consument geen al te hoge schuldenlast, terwijl de spaarquote aanzienlijk hoger is dan voor de financiële crisis in 2008. Deze consumentensterkte wordt gereflecteerd in de resultaten van vele van onze bedrijven.
In dit opzicht is het resultatenseizoen voor de meeste van onze bedrijven zeer goed van start gegaan. Daarmee wordt de positieve trend van voorgaande kwartalen voortgezet. Interessant om te zien is dat ongeveer halfweg het resultatenseizoen, het merendeel van de bedrijven resultaten boven verwachting rapporteren, zowel in de VS als in Europa. De volatiliteit blijft echter groot met vaak hevige koersreacties op beter of slechter dan verwachte cijfers. Ook interessant om weten is dat, specifiek in Europa, de meeste telleurstellingen kwamen van de meer stabiele maar ook duurdere sectoren waar de verwachtingen altijd hoger gespannen. Tegelijkertijd werden er sterke positieve koerssprongen genoteerd in de meer cyclische, maar ook goedkopere sectoren, waar verwachtingen extreem laag waren. Ook de bedrijven actief in de halfgeleider sector leverden goede resultaten.
Dit is een eerste voorzichtige trendbreuk in vergelijking met de voorbije jaren, waarbij dure aandelen vaak nog duurder werden, terwijl goedkope bedrijven alsmaar goedkoper werden, wat resulteerde in een waarschijnlijk record waarderingsverschil tussen de zogenaamde ‘groei’ en ‘waarde’ aandelen.
Wij hopen u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd. Uiteraard kan u zoals steeds bij uw gebruikelijke contactpersoon terecht indien u hierover vragen heeft.
Hoogachtend,
De Directie van CapitalatWork Foyer Group
